Historia Korpusu Nowej Południowej Walii

Australia od momentu, kiedy została skolonizowana przez Wielką Brytanię, jest jednym z najciekawszych regionów świata. Większość ludzi łączy historię powstania państwa na kontynencie australijskim z koloniami karnymi, przeznaczonymi dla więźniów z terenów Imperium Brytyjskiego. Jest to oczywiście prawda, ale historia Australii jest dużo bardziej złożona i posiada kilka niezwykle interesujących epizodów. Jednym z nich była historia utworzenia Korpusów Nowej Południowej Walii, które praktycznie podporządkowały sobie życie społeczne i handel na terenie ówczesnej Australii. Wraz z pojawieniem się Pierwszej Floty 20 stycznia 1788 roku u wybrzeży Australii rozpoczęła się oficjalna kolonizacja kontynentu przez Imperium Brytyjskie. Pierwsi mieszkańcy składali się z więźniów, oficerów, marynarzy i żeglarzy, a także dobrowolnych kolonizatorów.

Jedenaście statków przywiozło także znaczne zapasy, które były niezbędne do założenia nowej kolonii. W czerwcu 1789 roku zorganizowano Korpus Nowej Południowej Walii. Jego zadaniem było wspomożenie stacjonujących już w regionie żołnierzy brytyjskich. Korpus przypłynął wraz z Drugą Flotą w 1790 roku, a na jego czele stał major Francis Grose. Ówczesny gubernator Nowej Południowej Walii, Arthur Phillip, musiał udać się z powrotem do Anglii, a Grose został jego zastępcą. Phillip ustanowił szereg praw, których głównym założeniem było równe traktowanie zarówno więźniów, jak i innych mieszkańców kolonii.

W tym celu wszyscy mieli otrzymywać równe racje żywnościowe. Grose zrezygnował z tego pomysłu i zaangażował się w handel rumem, który był mocno ograniczony przez poprzedniego gubernatora. Popularny alkohol stał się swoistą walutą, a korpus przyjął przydomek „Korpusu Rumowego”. Pomimo odejścia Grosa ze stanowiska, Korpusy Rumowe zdobywały coraz większe wpływy, ponieważ uprzywilejowani oficerowie mogli pozwolić sobie na kontrolę całego handlu alkoholem. Życie w kolonii stawało się gorsze z dnia na dzień, a kolejni gubernatorowie nie byli w stanie poradzić sobie z zaistniałym problemem. W 1805 roku wysłano zmiennika, którym został William Bligh.

Miłośnicy filmów z lat osiemdziesiątych mogą znać to nazwisko, ponieważ William Bligh był jednym z bohaterów „Buntu na Bounty”, słynnego filmu, który opowiadał o buncie na brytyjskim okręcie Bounty. Bligh był dowódcą, ale podczas buntu został odesłany w szalupie ratunkowej wraz z innymi oficerami, aż w końcu udało im się przedostać z powrotem do Anglii. Tym razem były dowódca okrętu miał zająć się Korpusami Rumowymi. Bligh cenił sobie dyscyplinę, a to niestety miało bardzo ujemy wpływ na jego popularność. Nowy gubernator zabrał się za rumowych handlarzy, a właściwie niemal całkowicie zdelegalizował ich działalność. To sprawiło, że 26 stycznia 1808 roku, w Sydney nastąpiła rewolucja i William Bligh został odsunięty od władzy.

Jego zmiennik, Joseph Foveaux, przejął tymczasowo kontrolę nad regionem, ale sytuacja uspokoiła się dopiero po przybyciu Lachlana Macquarie, który ostatecznie zaprowadził porządek w Nowej Południowej Walii. Przywódcy buntu zostali ukarani przez brytyjski rząd, ale nie były to poważne wyroki. Korpus Rumowy odesłano do Anglii, a w jego miejsce wysłano inny oddział wojskowy.